ADVERTISEMENT

Protein koji proizvodi specifična vrsta bakterije može izazvati samouništenje ćelija raka, što potencijalno otvara put novim terapijama, prema međunarodnom timu naučnika koji predvode istraživači iz Španije.

Obećavajući protein, poznat kao HapA, luči bakterija Vibrio cholerae, navodi se u studiji objavljenoj u časopisu Cell Death Discovery. Istraživači su testirali novi mehanizam u ćelijama tumora dojke, debelog crijeva i gušterače.

Protein HapA djeluje na dva ključna receptora – PAR-1 i PAR-2 – koji se nalaze na površini tumorskih ćelija, a obično su povezani s napredovanjem tumora, upalom i zgrušavanjem krvi, prenosi Euronews Health.

HapA ih cijepa na mjestima koja se razlikuju od onih koje prepoznaju ljudski enzimi za razgradnju proteina. To pokreće brzi proces koji dovodi do apoptoze, odnosno programirane smrti ćelija raka.

„Ovaj rad pokazuje potencijal bakterijskih proteina kao antitumorskih terapijskih alata“, rekao je u saopćenju Antonio Hurtado, istraživač sa Univerziteta u Salamanci u Španiji.

Tim je pokazao da HapA specifično uzrokuje smrt ćelija raka tako što je proveo eksperimente s mutiranim sojevima V. cholerae kojima je nedostajao ovaj protein, kao i s drugim vrstama bakterija koje su genetski modificirane da proizvode samo HapA. U svim slučajevima, samo prisustvo HapA dovelo je do smanjene održivosti tumorskih ćelija.

Istraživači su testirali i djelotvornost HapA proteina protiv različitih vrsta tumora, primjenom tekućine koja sadrži sve proteine koje bakterije luče na ćelijske linije raka dojke, debelog crijeva i gušterače.

„Željeli smo vidjeti da li ljudske ćelije različitih vrsta tumora ostaju žive i sposobne za razmnožavanje nakon kontakta s ovim bakterijskim supstancama, posebno s HapA proteinom“, rekao je Hurtado.

Ovi nalazi otvaraju obećavajuće mogućnosti za razvoj novih terapija protiv raka i pokazuju kako proučavanje patogena može otkriti neočekivane molekularne mehanizme s terapijskim potencijalom.

Istraživači su istakli da sposobnost HapA da selektivno aktivira PAR-1 i PAR-2 receptore putem specifičnih mjesta cijepanja, različitih od onih kod ljudskih enzima, sugerira da bi se ćelijska signalizacija mogla ciljno prilagoditi – uz smanjenje nuspojava.