Tokom vladavine svrgnutog režima Baasa u Siriji, hiljade ljudi je mučeno u desetinama centara, osim zatvora Sednaya.
ADVERTISEMENT
Tokom vladavine svrgnutog režima Baasa u Siriji, hiljade ljudi je mučeno u desetinama centara, osim zatvora Sednaya.
Od početka narodne pobune u Siriji u martu 2011. godine, srušeni režim Baas je mučio i ubio hiljade ljudi, prema evidenciji.
Međutim, strahuje se da ima veliki broj neregistrovanih slučaja.
Zbog toga se pretpostavlja da su mučene desetine hiljada ljudi.
Prema podacima Sirijske mreže za ljudska prava ''SNHR'', svrgnute režimske snage su tokom građanskog rata pritvorile najmanje 1,2 miliona Sirijaca i podvrgle ih raznim torturama.
Režim je tokom građanskog rata najavio više od 20 takozvanih odluka o amnestiji, ali prema međunarodnim organizacijama za ljudska prava, režim je nastavio zatvarati Sirijce.
U mnogim međunarodnim izvještajima naglašeno je da režim muči ljude koje privodi. Istakli su da su se sigurnosne jedinice pretvorile u centre za mučenje.
Agencija Anadolija prikupila je podatke o centrima za mučenje i metodama režima Baas, koji je pao nakon 61-godišnje vladavine u Siriji.
Prema izvještaju koji je ''SNHR'' pripremio ekskluzivno za AA, centri u kojima je režim zatvarao i mučio neistomišljenike podijeljeni su na civilne i vojne zatvore, tajne nezvanične pritvorske centre i na kraju centre za pritvor i ispitivanje jedinica sigurnosti.
Ovi centri, više od 50, osnovani su u gotovo svim provincijama u Siriji.
Režimski zatvori pri Ministarstvu unutrašnjih poslova
Prvi posao antirežimskih grupa u gradovima koje su zauzele bio je spašavanje zatvorenih ljudi, uglavnom opozicionih ličnosti.
U tom kontekstu, pušteni su pritvorenici u Centralnom zatvoru Halep, Centralnom zatvoru Hama, Centralnom zatvoru Adra u Damasku, Centralnom zatvoru Homs i Centralnom zatvoru Suwayda.
Zatvorenici u centralnim zatvorima u Tartusu i Latakiyi čekaju da budu pušteni na slobodu.
Optuženi za terorizam su takođe bili zatvoreni u zatvorima koji su djelovali pri Ministarstvu unutrašnjih poslova srušenog režima.
Vojni zatvori postali centar zločina režima
Desetine hiljada ljudi mučeni su godinama u zatvorima koji su bili povezani sa Ministarstvom odbrane srušenog Baas režima.
Među ovim zatvorima se po mučenju ističu Sednaya, Al Mazzeh i Kabun u Damasku, Balone i Tedmur u Homsu, dok se za većinu ljudi koji su tamo zatvoreni godinama nije čulo.
Spašeni su i zatvorenici u Al Mazzehu i Kabunu nakon što su oružane grupe zbacile režim.
Zatvorom Al Mazzeh, koji se nalazi na vojnom aerodromu u regiji u Damasku, upravljala je vojna obavještajna jedinica povezana s Ministarstvom odbrane.
Tajni i nezvanični pritvorski centri
Postojali su i centri u kojima je režim zatvarao disidente, ali su bili gotovo tajni.
Prema SNHR-u i drugim organizacijama za ljudska prava, cilj uspostavljenih tajnih pritvorskih centara bio je nanošenje teže torture. Oni koji su dovedeni u takve centre za mučenje nisu imali šanse da pobjegnu.
Ovi centri su bili povezani sa 4. četom, kojom je komandovao Mahir Assad, brat svrgnutog vođe Bashara al-Assada.
Režim je neke kuće, vile i stadione pretvorio u pritvorske centre, posebno početkom 2012. godine.
Ispostavilo se da je kamp Deir Shmeyl, koji se nalazi na sjeverozapadu Hame, bio jedan od tih zatočeničkih centara.
Pritvorski centri i centri za ispitivanje režimskih sigurnosnih jedinica takođe su primjenjivali torture.
Sigurnosne jedinice su se sastojale od četiri glavne obavještajne službe.
Ove jedinice su se sastojale od Vojne obavještajne službe, poznate i kao "vojna sigurnost", Službe političke sigurnosti, Opće obavještajne uprave, poznate i kao "državna sigurnost", i Uprave za zračnu obavještajnu službu.
Vojnoobavještajna služba, koja je imala najveću mrežu u zemlji, imala je najmanje 20 pritvorskih jedinica.
Dok je Služba političke sigurnosti imala jedinice u većini provincija, u Damasku su postojale podružnice za istrage, informacije, stranke i arapske i strance.
Generalna obavještajna uprava je također imala šest glavnih baza u Damasku.
Ove jedinice bile su pod okriljem sirijskog Biroa za nacionalnu sigurnost, koji je osnovan 2012. godine. Režimska Vojnoobavještajna služba, povezana s Ministarstvom odbrane, glavna je snaga odgovorna za hapšenja u zemlji.
Ljudi zatvoreni u ovim centrima, koji su u osnovi korišteni kao centri za pritvor i mučenje, prebačeni su u glavni centar u Damasku nakon nekoliko dana zatočeništva.
Oni koji su prebačeni u Damask mogli su tamo ostati i godinama. Dok su jedinice obezbjeđenja imaju više od 45 pritvorskih jedinica širom zemlje, navedeno je da ih je 18 u Damasku.
Režim je koristio 72 različite metode torture
Prema izvještaju SNHR-a, Baas režim je koristio 72 različite vrste mučenja, uključujući fizičko, psihičko i seksualno nasilje.
Režim također ima prakse koje krše ljudska prava, kao što je prisilni rad i ostavljanje zatvorenika samih u ćelijama.
Prakse fizičkog mučenja režima uključivale su polivanje kipućom vodom na različite dijelove tijela žrtve, gušenje potapanjem glave žrtve u vodu, strujni udar na tijelo žrtve električnim štapom, gašenje cigarete na njegovom tijelu, paljenje kose i ušiju...
Korištene su i nehumane metode poput spaljivanja. Među metoda režimskih snaga je bilo i čupanje noktiju na prstima, čupanje kose, kidanje udova, uključujući uši i genitalije i zabijanje eksera u osjetljive tačke tijela kao što su ruke, jezik i nos.
Sednaya, gdje se smatra da se nalaze desetine hiljada ljudi, poznata je kao najozloglašeniji zatvor u Siriji.
Nakon događaja u Siriji u martu 2011. godine, ovaj zatvor se pretvorio u bazu u kojoj je mučeno na desetine hiljada ljudi, uglavnom političkih zatvorenika.
Nakon sloma 61-godišnjeg Baas režima 8. decembra, sve su oči okrenute ka situaciji zatvorenika u zatvoru Sednaya u Damasku.
Iako su neki od zatvorenika u zgradi viđeni na sigurnosnim kamerama, nisu se mogli naći u pristupačnim područjima, što povećava mogućnost da se nalaze u tajnim dijelovima pod zemljom.
Dok ekipe nastavljaju sa otvaranjem tunela i razbijanjem zidova, Sirijci koji se godinama nisu čuli sa svojim rođacima dolaze u zatvor, koji je sinonim za torturu, i traže tragove svojih najmilijih.
