Gioacchino Antonio Rossini bio je italijanski kompozitor koji se smatra jednim od muzičkih velikana 19. veka. Rođen je 29. februara 1792, a umro je 13. novembra 1868. godine. Posebno je poznat po operama (napisao ih je 39), od kojih su najčuvenije: „Seviljski berberin“, „Viljem Tel“, „Pepeljuga“, „Italijanka u Alžiru“ i „Otelo“.
Rossini je obogatio tradicionalnu italijansku komičnu operu i značajno uticao na nekoliko generacija kompozitora među kojima su Belini i Verdi. Pored opera, pisao je i kantate, kamernu i duhovnu muziku, gde su mu najpoznatija dela s kraja karijere: Stabat Mater i Petite Messe Solennelle.
Još od ranog djetinjstva Rossini je imao veliki muzički talent ali i neshvatljivu lijenost. Dok je po svom starom običaju komponirao u krevetu, na pod mu je pao jedan skoro sasvim ispisan notni list. Da se ne bi morao saginjati, Rossini je radije napisao novu ariju. Također, o njemu se kazuje da se još u mladosti opirao da bilo što drugo uči osim onoga što mu je bilo potrebno da bi mogao komponirati opere.
Russini je najpopularniji muzički umjetnik svojeg vremena, a njegova je muzika osvajala i najistaknutije predstavnike tadašnjeg kulturnog života kao G. W. Friedricha Hegela, Arthura Shopenhauera ili Richarda Wagnera.
To je znao postići svojom duhovitošću, smislom za šalu i humor. U njegoj kući u Parizu umjetnici su se sastajali i onda kada Rossini više nije bio u centru muzičkih događanja.