ADVERTISEMENT

Badnji dan ime je dobio po badnjaku koji se na taj dan siječe i pali. Badnjak je, po pravilu, mlado cerovo ili hrastovo drvo i predstavlja simbol drveta koje su, kako pravoslavci vjeruju, pastiri donijeli Josifu i Mariji da založe vatru i zagriju pećinu u kojoj je rođen Isus.

Badnji dan počinje rano ujutru, sječenjem badnjaka. Domaćin kuće, nakon sječe badnjaka, badnjak odlaže i naslanja na kućni zid. Početkom prvog mraka, badnjak unose u kuću i stavljaju na ognjište. Nazvan je po sječenoj grani hrasta - badnjaku.

I za sječu badnjaka, mladog hrastovog ili cerovog drveta, vezuju se mnogi običaji, a polazak po njega u šumu u zoru objavljuje se pucanjem iz pušaka i prangija.

Po badnjak odlazi domaćin sa djecom, a kada odabere drvo okrene se ka istoku, tri puta se prekrsti, pomene u molitvi Boga, svoju slavu i sutrašnji praznik, uzima sjekiru u ruke i siječe badnjak tako što ga zaseca sekirom ukoso i to sa istočne strane.

Po narodnom verovanju, badnjak se mora posjeći sa tri snažna udarca, a ono što sjekira od tri puta ne presječe, dovršava se lomljenjem ili uvrtanjem.

Tokom sječe, vodi se računa da drvo prilikom pada padne direktno na zemlju, odnosno ne smije se zaustaviti na nekom drvetu, a kada se donese kući, uspravi se pored ulaznih vrata, gde stoji do uvečer, uoči Božića, kada se preseca i zajedno sa slamom i pečenicom unosi u kuću.