ADVERTISEMENT

Kako prenosi AP, to je mjesto gdje se i ulični čistači, menadžeri, turisti i slavne ličnosti okupljaju radi istog ukusnog zalogaja, koji je sada dobio i zvanično priznanje da je dio austrijskog nasljeđa. 

Tako se kiosk sa kobasicama pridružio prepoznatljivim vinotekama (Heurigen) glavnog grada Austrije, koje se nalaze na listi od 2019. godine i poznatoj kulturi gradskih kafea, koji su na listi od 2011. godine.

Kiosci sa kobasicama, koji sada mogu da ukažu na historiju koja seže generacijama unazad, više su od izvora gastronomskog zadovoljstva.

U ponudi su grubo kuhana kobasica, dimljena kobasica sa sirom koji curi, ljutkasta kobasica i specifično začinjena kobasica.   

"Štandovi sa kobasicama imaju dugu historiju u Beču", rekao je Jozef Bicinger, čiji se Bicinger Wurstelstand nalazi pored muzeja Albertina, odmah iza Bečke državne opere.

Tradicija seže u vrijeme Austrougarske imperije prije Prvog svjetskog rata, kada su bivši vojnici postavljali pokretne objekte za pripremu i prodaju hrane da bi zaradili za život. 

Najstrariji takav kiosk u gradu na stalnoj lokaciji je Wurstelstand Leo, koji služi kobasice od 1928. godine.

UNESCO oznaka "odaje počast tradiciji, gostoprimstvu i raznolikosti našeg grada", naveo je gradonačelnik Michael Ludvig u saopštenju.

"Ova titula je priznanje za sve one Bečlije koji svojom toplinom i svojim šarmom čine štandove za kobasice više od mjesta za užinu - mjesto susreta gdje se spajaju radost života i kultura", istakao je on.